Sprawdź teraz. Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług 2 (dalej: „ ustawa o VAT ”) stawka podatku wynosi, co do zasady, 22%. Na mocy art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, wynosi 23%.
W działalności każda sprzedaż powinna być odpowiednio udokumentowana. Najczęściej za pomocą faktury. Dotyczy to także przedsiębiorców zwolnionych z VAT, którzy za sprzedany towar lub usługę powinni wystawić fakturę bez VAT z informacją o podstawie zwolnienia. Na skróty Ordynacja podatkowa, a faktura podatnika zwolnionego z VATUmieszczanie na fakturze informacji o podstawie zwolnienia z VAT Ordynacja podatkowa, a faktura podatnika zwolnionego z VAT Podatnicy korzystający ze zwolnienia z podatku od towarów i usług od 2013 roku posiadają możliwość wystawiania faktur. Art. 87 par. 1 Ordynacji podatkowej mówi, że podatnik, który prowadzi działalność gospodarczą ma obowiązek wystawić rachunek za dokonaną sprzedaż lub wykonaną usługę jeżeli kupujący lub usługobiorca będzie tego żądał, a z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury. Takim odrębnym przepisem jest art. 106b ustawy o VAT, który mówi, że obowiązkiem podatnika rozliczającego się z VAT jest udokumentowanie sprzedaży towarów lub wykonania usług za pomocą faktury VAT zawsze wtedy kiedy jego kontrahentem jest inna firma lub na każde żądanie nabywcy jeżeli jest nim osoba prywatna. Podatnicy zwolnieni z VAT muszą wystawić fakturę odbiorcy za każdym razem kiedy on o to na fakturze informacji o podstawie zwolnienia z VAT Art. 106e ust. 1 pkt 19 odnosi się bezpośrednio do podatników zwolnionych z VAT. Działając zgodnie z nim, przedsiębiorca wystawiający fakturę powinien umieścić na niej informację o podstawie zwolnienia z VAT. Ustawa zawiera kilka możliwości podstaw zwolnienia: zwolnienie ze względu na zakres wykonywanych czynności (art. 43 ust. 1) zwolnienie ze względu na szczegółowe przepisy (art. 82 ust. 3) zwolnienie ze względu na nieprzekroczenie limitu wartości sprzedaży w ub. roku podatkowym (art. 113 ust. 1 i 9). Analizując powyższe przepisy należy dodatkowo oprócz ustawy o VAT zwrócić uwagę na zapisy zawarte w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 roku w sprawie wystawiania faktur, a zwłaszcza na rozdział drugi tego rozporządzenia („Przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy oraz zakres tych danych”).W par. 3 pkt 3 zostały wskazane elementy, które koniecznie muszą znaleźć się na fakturze podatnika, który korzysta ze zwolnienia ze względu na limit wartości sprzedaży. Kompletna lista danych, do których odnosi się pkt. 3 dostępna jest w pkt 1. Wynika z niej, że niezbędne elementy, które powinny widnieć na fakturze zostały wymienione w lit. a-g. Są to: data wystawienia kolejny numer dane osobowe i adresowe podatnika i nabywcy nazwa (rodzaj) towaru lub usługi miara i ilość towarów, zakres wykonanych usług cena jednostkowa towaru, usługi kwota należności ogółem. Pkt 3 nie wymienia elementu lit. h jako obowiązkowego, który powinna zawierać faktura („wskazania przepisu ustawy, aktu wydanego na podstawie ustawy, przepisu dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L. 347 z str. 1 z późn. zm. lub innej podstawy prawnej, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku”). Z powyższego wynika, że podatnik, który nie rozlicza się z podatku VAT ze względu na nieprzekroczony limit wartości sprzedaży nie ma obowiązku umieszczania na fakturach informacji o podstawie zwolnienia. Data publikacji: 2020-05-06, autor: FakturaXL
Ważne! Jak czytamy w uzasadnieniu omawianego projektu, ww. zmiana w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oznacza, że podatnik, który w konkretnym dniu okresu rozliczeniowego poniósł pierwszy wydatek związany z pojazdem samochodowym wykorzystywanym wyłącznie do jego działalności gospodarczej, nie będzie już obowiązany do złożenia do urzędu skarbowego VAT-26 w terminie 7 dni od dnia, w
Czy faktury dokumentujące zakup towarów i usług, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, powinny być uwzględniane w ewidencji prowadzonej dla podatku od towarów i usług oraz w pliku JPK_VAT? – pyta czytelnik. Stosownie do art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, podatnicy, z wyjątkiem podatników: - wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 tej ustawy, - u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT, – są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Ewidencja powinna zawierać w szczególności dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Ważna treść, nie forma Przytoczona regulacja wskazuje na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej, gdyż dane, które podatnik wpisuje do deklaracji/informacji podsumowującej składanej w urzędzie skarbowym, są odzwierciedleniem danych wynikających z prowadzonej przez niego ewidencji sprzedaży i ewidencji zakupu VAT. Przepisy ustawy o VAT nie narzucają określonej formy prowadzenia ewidencji. Ważne jest tylko, aby zawierała ona wszystkie elementy wymienione w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT oraz inne dane, które są niezbędne do prawidłowego wypełnienia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. Każdy z podatników sam wybiera sposób prowadzenia ewidencji, aby na podstawie zgromadzonych danych terminowo i prawidłowo sporządzać deklarację podatkową. Dane te zostały w przepisie wymienione i dotyczą: - kwot określonych w art. 90 ustawy o VAT (częściowe odliczenie podatku), - danych niezbędnych do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ - wysokości podatku należnego, - kwot podatku naliczonego obniżających kwotę podatku należnego oraz - kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu. Dane do ujawnienia Generalnie dane, które powinna zawierać ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, można podzielić na dane dotyczące podatku należnego (sprzedaży) oraz dane dotyczące podatku naliczonego (zakupów). Ustawodawca narzuca wymóg odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. odrębnego określenia kwot podatku naliczonego podlegającego odliczeniu w deklaracji podatkowej. Zatem podatnik zobowiązany jest wpisać do prowadzonej ewidencji tylko kwoty podatku naliczonego podlegające odliczeniu. Oznacza to, że gdy podatnik posiada faktury dokumentujące nabycie towarów i usług, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to nie ma obowiązku ewidencjonowania tego zakupu w ewidencji zakupów sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 kwietnia 2018 r., Te same dane Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 ordynacji podatkowej, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 ordynacji podatkowej, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Ten złożony przepis, art. 82 § 1b ordynacji podatkowej, mówi oczywiście o obowiązku przesyłania plików JPK_VAT, który od 1 stycznia 2018 r. objął już także najmniejszych przedsiębiorców. Struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (art. 193a § 2 ordynacji podatkowej). Jak już wspomniano, gdy podatnik posiada faktury dokumentujące nabycie towarów i usług, w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to nie ma obowiązku ewidencjonowania tego zakupu w ewidencji zakupów sporządzanej na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Zatem jeżeli podatnik nie zdecyduje się na ujęcie tych faktur w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, to nie podlegają one także ujęciu w składanym Szefowi Kas pliku JPK_VAT. W pliku JPK_VAT przekazujemy informacje o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Skoro podatnik nie ujął tych faktur w tej ewidencji (bo nie miał takiego obowiązku), to nie musi ich ujmować w tym pliku. ? Autor jest doradcą podatkowym Podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 217 r., poz. 1221 ze zm.), ustawa z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 800)
Za okresy od 1 października 2020 r. podatnicy VAT czynni prowadzą ewidencję VAT, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, oraz składają nowe JKP_VAT (obejmujące część ewidencyjną oraz deklaracyjną). W przypadku naszego przedsiębiorcy będzie to schemat JPK_V7M.
Od 1 października br., zgodnie z art. 109 ust. 3d ustawy o podatku od towarów i usług, faktury wystawione do paragonów będzie należało ująć w ewidencji sprzedaży. Zatem będzie konieczne uwzględnienie ich w pliku JPK_VAT. Oznacza to, że z tym dniem w ewidencji VAT będzie należało ująć wszystkie faktury, które potwierdzają sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie. Nie będzie miało znaczenia czy są wystawiane dla podatników czy osób prywatnych. Zgodnie z brzmieniem art. 82 § 1b ustawy z 29 września 1997 r. - Ordynacja podatkowa, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych mają obowiązek comiesięcznego przekazywania informacji w formacie JPK o danych wynikających z ewidencji określonej art. 109 ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, czyli ewidencji zakupu i sprzedaży. Obowiązek ten podatnicy realizują poprzez przesyłanie plików JPK_VAT. Z kolei w myśl art. 111 ust. 1 ustawy o VAT sprzedaż dokonana na rzecz osoby prywatnej lub rolnika ryczałtowego musi być dokumentowana przy użyciu kasy fiskalnej. Dokumentem, który wystawiany jest w takim przypadku jest paragon fiskalny. Specyfika sprawozdania JPK_VAT polega na tym, że należy w nim wykazać każdy dokument mający wpływ na ustalenie wysokości podstawy opodatkowania. JPK_VAT jest niczym innym jak wiernym odzwierciedleniem ewidencji zakupu i sprzedaży VAT. Wyszczególnić należy każdy dokument z osobna. Nie byłoby to jednak do wykonania w przypadku sprzedaży na rzecz osób prywatnych. Jest tak ponieważ „efektem” działania kasy fiskalnej (oprócz paragonu fiskalnego otrzymanego przez klienta) jest raport fiskalny dobowy lub miesięczny. Raport fiskalny Raport fiskalny jest to dokument fiskalny zawierający dane sumaryczne o obrocie i kwotach podatku za daną dobę lub za wybrany okres, w ujęciu według poszczególnych stawek podatku oraz sprzedaży zwolnionej od podatku. Jego celem jest ustalenie łącznej kwoty sprzedaży brutto z podziałem na różne stawki opodatkowania VAT oraz kwoty należnego od niej VAT, od dokonanej w danym okresie sprzedaży zarejestrowanej w pamięci operacyjnej kasy fiskalnej. Tak zdefiniowany został raport fiskalny w § 2 pkt 27 rozporządzenia Ministra Finansów z 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących ( poz. 816 oraz z 2020 r. poz. 732). Z kolei w myśl § 10 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług ( poz. 1988, z późn. zm.) raport fiskalny w nowym pliku JPK_VAT, który zacznie obowiązywać od 1 października 2020 r., oznaczony będzie symbolem „RO”. Jest on przeznaczony dla dokumentów zbiorczych wewnętrznych zawierających dane z kas rejestrujących. Zatem podatnicy uzyskujący przychody ze sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, którzy nie korzystają ze zwolnienia z kasy fiskalnej, w nowym JPK_VAT do oznaczenia okresowych raportów z kasy rejestrującej korzystać powinni z symbolu „RO”. Natomiast to czy do prezentacji obrotów uzyskanych na rzecz takich podmiotów służy raport fiskalny dobowy bądź miesięczny zależy od przyjętej przez podatnika polityki rachunkowości. Faktura do paragonu Czasami zdarza się tak, że sprzedawca wystawia nabywcy paragon fiskalny. Ten jednak występuje z żądaniem wystawienia w jego miejsce faktury VAT. Jest to postępowanie dopuszczalne, pod warunkiem że żądanie zgłoszone zostanie w terminie trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty. Wynika to z zapisu art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT. Z art. 106i ust. 6 tejże ustawy obowiązek wystawienia faktury na żądanie nabywcy będącego osobą prywatną występuje: do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu sprzedaży – jeżeli żądanie zgłoszone zostało do końca miesiąca, w którym sprzedaż miała miejsce bądź otrzymano całość lub część zapłaty, nie później niż 15 dnia od zgłoszenia żądania – jeżeli dokonano tego po upływie miesiąca dokonania sprzedaży lub otrzymania zapłaty w całości lub w części. W tej chwili w przypadku faktur wystawionych po zaksięgowaniu sprzedaży paragonowej, zafakturowana wartość sprzedaży na paragonach powinna być odjęta i wykazana na podstawie faktury. W razie wystawienia faktury po przesłaniu pliku JPK_VAT za dany okres plik taki winien zostać skorygowany o wykazaną fakturę. Z kolei faktury wystawione do paragonów dla osób prywatnych wcale nie powinny być ujmowane w pliku JPK_VAT. Tego rodzaju sprzedaż winna trafić do pliku JPK_VAT w formie zbiorczej na podstawie raportu okresowego, wraz z resztą sprzedaży ewidencjonowanej w kasie fiskalnej jako sprzedaż paragonowa. Tak będzie do 30 września br. Zmiany od 1 października 2020 r. Od 1 października br. zgodnie z art. 109 ust. 3d ustawy o VAT faktury wystawione do paragonów będzie należało ująć w ewidencji sprzedaży. Zatem będzie konieczne uwzględnienie ich w pliku JPK_VAT. Oznacza to, że z tym dniem w ewidencji VAT będzie należało ująć wszystkie faktury, które potwierdzają sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie. Nie będzie miało znaczenia czy są wystawiane dla podatników czy osób prywatnych. Zdaniem Ministerstwa Finansów wspomniany art. 109 ust. 3d ustawy o VAT precyzuje, że dla celów prowadzonej ewidencji, faktury potwierdzające sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie ujmowane mają być w okresie, w którym zostały wystawione i nie będą zwiększać wartości sprzedaży i VAT należnego za ów okres. Sprzedaż za ten okres została bowiem zaewidencjonowana w kasie i ujęta w raporcie fiskalnym w okresie rozliczeniowym, w którym – co do zasady – powstał obowiązek podatkowy. Aby uniknąć korekt plik JPK_VAT za wcześniejsze okresy słuszne jest przyjęcie, że będzie właściwe ujmowanie faktury w części ewidencyjnej pliku za miesiąc, w którym wystawiono fakturę. To w jakim okresie sprzedaż ujęta została w raporcie fiskalnym nie ma tu znaczenia. W sumach kontrolnych ewidencji w zakresie należnego VAT nie będzie się uwzględniać wysokości podstawy opodatkowania i należnego podatku z tytułu sprzedaży udokumentowanej fakturami, określonymi w art. 109 ust. 3d ustawy o VAT (wystawionymi do paragonów oznaczonych skrótem „FP”). Różnica pomiędzy wykazaniem faktur do paragonów teraz i od 1 października 2020 r. będzie zatem znacząca. Podatnik musi więc zwrócić uwagę, że obecnie faktura wystawiona do paragonu dla osoby prywatnej nie musi być ujmowana w pliku JPK_VAT. Od 1 października br. będzie to natomiast musiał robić oznaczając taki dokument w pliku JPK_VAT jako „FP”. Z kolei faktura do paragonu, która wystawiana jest dla vatowca wykazywana będzie w pliku JPK_VAT na bieżąco za miesiąc jej wystawienia i nie pociągnie obowiązku logowania pliku JPK_VAT. Przykład W grudniu 2020 r. sprzedawca dokona zaewidencjonowania w kasie fiskalnej sprzedaży na rzecz dwóch podmiotów: przedsiębiorcy oraz osoby prywatnej. Obydwie transakcje potwierdzają więc paragony fiskalne. W styczniu 2012 r. nabywcy zgłoszą się do sprzedawcy z żądaniem wymiany paragonów na faktury. Sprzedawca żądaniu uczyni zadość w tym samym miesiącu. W pliku JPK_VAT za grudzień 2020 r. obydwie transakcje powinny zostać ujęte zbiorczo na podstawie okresowego raportu z kasy fiskalnej. W pliku JPK_VAT za styczeń 2021 r. kierując się art. 109 ust. 3d ustawy o VAT sprzedawca ujmie te faktury z oznaczeniem „FP”. Spowoduje to, że w systemie nie wzrośnie wartość sprzedaży netto oraz kwota VAT należnego za styczeń 2021 r. w podsumowaniu części ewidencyjnej ani deklaracyjnej pliku JPK_VAT. Podatnik nie będzie miał obowiązku korygowania pliku JPK_VAT za grudzień 2020 r. źródło artykułu:
Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwolnienie z podatku VAT przysługuje podatnikom, u których wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczyła 200 000 zł. Jeżeli natomiast podatnik rozpoczął wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT w trakcie roku podatkowego i przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do
Każdego roku ustawodawca wprowadza zmiany w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług – większe lub mniejsze, obejmujące szerszą lub węższą grupę podatników, jednak są to zmiany bardzo istotne z punktu widzenia zarówno czynnych podatników VAT, jak i podmiotów korzystających ze zwolnienia z tego podatku. Każdy przedsiębiorca powinien znać obowiązki, które na nim spoczywają, oraz aktualne wymogi prawne dotyczące prowadzenia ewidencji VAT, sporządzania i przekazywania deklaracji VAT czy chociażby Jednolitego Pliku Kontrolnego. Zmiany od 1 stycznia 2018 r. wprowadzone zostaną mocą następujących aktów prawnych: Ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1649) Ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846) Ustawy z dnia 1 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 2024) Zmienione zostaną Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 201) Stawki VAT w 2018 r. Podwyższone w 2011 roku do 8% i 23% stawki VAT miały obowiązywać tylko do końca 2013 roku. Jednak kolejne nowelizacje wydłużały okres ich stosowania. Rok 2018 również nie przyniesie długo oczekiwanego powrotu do dawnych stawek VAT 7% i 22% - obecne regulacje zachowują stawki podwyższone do końca 2018 r. Jak wyjaśnił podsekretarz stanu Ministerstwa Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską, decyzja o zmianie wysokości i struktury stawek VAT zostanie podjęta w momencie właściwym pod względem stabilności finansów publicznych. Duży wpływ na to ma mieć analiza efektów wdrażanych przez resort działań uszczelniających system podatkowy. Limit do zwolnienia z VAT w 2018 r. Z przysługującego na mocy art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnienia podmiotowego z VAT dla całości sprzedaży w 2018 r. mogą korzystać podatnicy, których wartość sprzedaży w roku 2017 nie przekroczy kwoty zł netto. W przypadku przedsiębiorców rozpoczynających działalność w tracie roku podatkowego limit wylicza się zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy w proporcji do okresu prowadzenia tej sprzedaży, przy czym ze zwolnienia z VAT można korzystać, jeśli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekroczy wyliczonego limitu. Podobnie jak w latach poprzednich, prawo do zwolnienia z VAT podatnik traci z chwilą wykonania czynności, którą przekroczył limit. W tym momencie staje się czynnym podatnikiem VAT i musi dokonać zgłoszenia rejestracyjnego do tego podatku. Wyliczając wartość sprzedaży w celu zastosowania zwolnienia z VAT, należy wziąć także pod uwagę art. 113 ust. 2 ustawy: Art. 113. (…) 2. Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: 1) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju; 2) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem: a) transakcji związanych z nieruchomościami, b) usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, c) usług ubezpieczeniowych - jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3) odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Należy przy tym pamiętać, iż zwolnienie nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy: 13. Zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:1) dokonujących dostaw:a) towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,b) towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:- energii elektrycznej (PKWiU wyrobów tytoniowych,- samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,c) budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,d) terenów budowlanych,e) nowych środków transportu;2) świadczących usługi:a) prawnicze,b) w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,c) jubilerskie;3) nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju. Ewidencje VAT – tylko elektronicznie w 2018 r. Zakres danych, jakie powinny zawierać prawidłowo prowadzone ewidencje VAT, nie ulegnie zmianie w 2018 r. w stosunku do roku 2017. Zgodnie z art. art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, ewidencje te powinny zawierać dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej oraz informacji podsumowującej. W tym dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Mocą ustawy nowelizacyjne z dnia 13 maja 2016 r., w art. 109 ustawy o VAT ma zostać dodany ust. 8a w poniższym brzmieniu: Art. 109(…) 8a. Ewidencja, o której mowa w ust. 3, prowadzona jest w formie elektronicznej przy użyciu programów komputerowych. Powyższy przepis zobliguje wszystkich czynnych podatników VAT do prowadzenia ewidencji VAT elektronicznie. Od 1 stycznia 2018 r. nie będzie już możliwe prowadzenie ewidencji w formie papierowej, na przykład na przeznaczonych do tego drukach. Od podatników nowy obowiązek będzie wymagał zakupu odpowiedniego oprogramowania. Deklaracje VAT – tylko elektronicznie w 2018 r. Od 1 stycznia 2018 r. podatnicy nie będą już mogli wybierać pomiędzy elektroniczną wysyłką deklaracji VAT a składaniem tych dokumentów w tradycyjnej formie papierowej. Nowe przepisy wymagają wysyłania deklaracji wyłącznie drogą komunikacji elektronicznej. Wszystko za sprawą zmienionego brzmienia art. 99 ust. 11b ustawy o VAT: Art. 99(…)11b. Deklaracje, o których mowa w ust. 1-3, 3c-6, 8-9 i 11a, składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Elektroniczna wysyłka deklaracji VAT-7 i VAT-7K część podatników objęła już w 2017 r. Roczny okres przejściowy dotyczył podmiotów określonych w art. 16 ustawy nowelizacyjnej z 1 grudnia 2016 r.: Art. 16. W odniesieniu do okresów rozliczeniowych przypadających od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2017 r. nie stosuje się przepisu art. 99 ust. 11b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w stosunku do podatników, którzy nie są:1) obowiązani do zarejestrowania się jako podatnik VAT UE;2) dostawcami towarów lub świadczącymi usługi, dla których podatnikiem jest nabywca zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 i 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, lub nabywcami tych towarów lub usług;3) obowiązani, zgodnie z art. 45ba ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. lub art. 27 ust. 1c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1888, 1926, 1933 i 1948), do składania deklaracji, zeznań, informacji oraz rocznego obliczenia podatku za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Od 1 stycznia 2018 r. obowiązek elektronicznej wysyłki deklaracji VAT obejmie wszystkich czynnych podatników VAT bez wyjątku. Obowiązek składania dokumentów w formie elektronicznej dotyczy nie tylko deklaracji VAT-7 i VAT-7K, ale także informacji podsumowujące VAT-UE przesyłanej przez podmioty dokonujące transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz VAT-27 przesyłanej przez podatników dokonujących transakcji krajowych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia. Przy czym w wypadku VAT-UE oraz VAT-27 wymóg elektronicznej wysyłki obowiązuje już od początku 2017 r. Pliki JPK_VAT dla wszystkich czynnych podatników VAT Od 1 stycznia 2018 r. obowiązek przesyłania danych z ewidencji VAT w formie Jednolitego Pliku Kontrolnego obejmie ostatnią grupę podatników – podmioty spełniające wymagania określone w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej dla zachowania statusu mikroprzedsiębiorcy. Małych i średnich przedsiębiorców obowiązek ten objął od 1 stycznia 2017 r., natomiast największe podmioty, tzw. dużych przedsiębiorców – od 1 lipca 2016 r. Kwestię comiesięcznej wysyłki plików JPK_VAT reguluje art. 82 § 1b Ordynacji podatkowej: Art. 82. (…) § 1b. Osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, prowadzące księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych, są obowiązane, bez wezwania organu podatkowego, do przekazywania, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych informacji o prowadzonej ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2, na zasadach dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3, za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, wskazując miesiąc, którego ta informacja dotyczy. Jak wyjaśniono we wcześniejszej części niniejszego poradnika, dnia 1 stycznia 2018 r. wejdą w życie przepisy, zgodnie z którymi wszyscy czynni podatnicy VAT mają obowiązek prowadzić ewidencje dla celów tego podatku w formie elektronicznej. Tym samym oznacza to, iż również wymóg przesyłania plików JPK_VAT obejmie wszystkie te podmioty. Mikroprzedsiębiorcy pierwsze pliki JPK_VAT będą musieli przesłać do dnia 26 lutego 2018 r. ( wypada w niedzielę) – zawierać one będą dane za styczeń 2018 r. Zobacz też: Zmiany VAT od 1 lipca 2018 r.: podzielona płatność
Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty
Kwestię obowiązków związanych z prowadzeniem ewidencji VAT reguluje dział XI, rozdział 2 ustawy o VAT (art. 109-110). Zgodnie z tymi przepisami ewidencje są zobowiązani prowadzić podatnicy korzystający ze zwolnienia z VAT jak i czynni podatnicy podatku VAT. Zgodnie z art. 109 ust. 1 podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego mają obowiązek prowadzić ewidencje sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Celem prowadzenia takiej ewidencji jest ustalenie momentu przekroczenia limitu zobowiązującego do rejestracji VAT. Obowiązek prowadzenia ewidencji VAT W przypadku kiedy mimo obowiązku podatnik zwolniony z VAT nie prowadzi wskazanej ewidencji lub prowadzi ją w sposób nierzetelny a na podstawie prowadzonej ewidencji nie można ustalić wartości sprzedaży, wówczas urząd skarbowy w drodze oszacowania ustala wartości sprzedaży opodatkowanej oraz kwotę podatku należnego. W przypadku, kiedy nie ma możliwości ustalenia co jest przedmiotem sprzedaży wówczas przy naliczeniu podatku zostanie zastosowana stawka podstawowa. W przypadku podatników zwolnionych przedmiotowo z VAT przepisy nie wskazują jednoznacznie na obowiązek prowadzenia przez nich ewidencji VAT. Z treści art. 109 ust. 3 należałby jednak wnioskować, iż podatnik wykonujący wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 i 82 ust. 3 ustawy o VAT nie ma obowiązku prowadzenia takiej ewidencji. Warto zwrócić uwagę na to, iż część usług zwolnionych na podstawie art. 43 ustawy o VAT (np. usługi ubezpieczeniowe), jeśli nie mają charakteru usług pomocniczych są wliczane do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT. Podatnik, który świadczy jedynie tego typu usługi nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji VAT, o której mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT. W sytuacji kiedy taki podatnik zaczyna świadczyć usługi opodatkowane, wliczane do limitu musi być w stanie na podstawie prowadzonej ewidencji ustalić czy przekroczył limit uprawniający do zwolnienia z VAT. Przepisy nie wskazują jakie dokumenty ma posiadać aby to ustalić. Wystarczająca będzie to ewidencja prowadzona dla celów podatku dochodowego np. podatkowa księga przychodów i rozchodów. Czynni podatnicy VAT Najwięcej obowiązków w zakresie ewidencji dla podatku VAT mają podatnicy VAT czynni. Zgodnie z art. 109 ust 3 czynni podatnicy podatku VAT mają obowiązek prowadzenia ewidencji zawierającej dane niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji oraz informacji podsumowującej. Przepisy nie określają wzoru ewidencji VAT, wskazują natomiast na elementy jakie powinny się w niej znaleźć. Są nimi: dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania wysokość podatku należnego korekty podatku należnego kwoty podatku naliczonego obniżające kwoty podatku należnego korekty podatku naliczonego kwoty podatku podlegającej wpłacie do US lub zwrotowi inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji w tym nr NIP nabywcy W związku z określonymi transakcjami jakich dokonuje podatnik, może być on zobowiązany do prowadzenia dodatkowych ewidencji. Ewidencjami tymi są: ewidencja prezentów o małej wartości (art. 7 ust. 4 pkt. 2a ustawy o VAT), ewidencja towarów otrzymanych do uszlachetniania (art. 109 ust. 9), ewidencja towarów wysłanych do uszlachetniania (art. 109 ust. 10), ewidencja przemieszczenia nieuznawanego za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (art. 109a), ewidencja nabycia towarów niestanowiącego WNT (art. 109 ust. 11), ewidencja towarów wprowadzanych do magazynu konsygnacyjnego (art. 12a ust. 1 pkt. 4), ewidencja towarów przemieszczanych do miejsca odpowiadającego magazynowi konsygnacyjnemu (art. 20a ust. 2 pkt. 2), ewidencja transakcji objętych procedurą szczególną rozliczania VAT dla usług elektroniczny, nadawczych i telekomunikacyjnych (art. 130d i 134), ewidencja VAT u podatników świadczących usługi przewozów okazjonalnych (art. 134c). W przypadku powyższych ewidencji ustawodawca wyraźnie wskazał, iż są one ewidencjami odrębnymi od ewidencji VAT o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. W części przypadków w podstawowej ewidencji VAT mają pojawić się dodatkowe dane. Tak jest np. w przypadku procedury VAT marża dla biur podróży czy procedury VAT marża dla towarów używanych. W pierwszym z tych przypadków, zgodnie z art. 119 ust. 3a podatnicy „są obowiązani prowadzić ewidencje, o której o mowa w art. 109 ust. 3, z uwzględnieniem kwot wydatkowanych na nabycie towarów i usług od innych podatków dla bezpośredniej korzyści turysty”. W drugim prowadzona ewidencja musi zawierać „w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży. Jeśli podatnik oprócz sprzedaży towarów używanych opodatkowanych w procedurze VAT marża stosuje również ogólne zasady opodatkowania wówczas ewidencja VAT powinna być prowadzona z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania. Dodatkowy zakres danych wymagany jest dla podmiotów prowadzących sprzedaż złota inwestycyjnego (art. 125 ustawy o VAT) czy podatników, dla których ma zastosowanie procedura uproszczona w ramach transakcji trójstronnych (art. 138 ustawy o VAT). Podstawowym błędem w zakresie prowadzenia ewidencji jest brak jej prowadzenia czy jej prowadzenie w sposób niezgodny z przepisami (np. bez uwzględnienia wszystkich danych wymaganych przepisami) czy w sposób nieodzwierciedlający stanu faktycznego. Ewidencje VAT zgodnie z Kodeksem karnym i skarbowym są uważane za księgi. Czyny zabronione związane z obowiązkiem prowadzenia ksiąg regulują art. 60 i 61 Kodeksu karnego i skarbowego. Są nimi – nieprowadzenie ksiąg, mimo takiego obowiązku oraz ich prowadzenie w sposób nierzetelny (niezgodny ze stanem rzeczywistym) lub wadliwy. Podatnik, który, mimo obowiązku, nie prowadzi ewidencji lub prowadzi ją w sposób nierzetelny popełnia przestępstwo skarbowe i podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych a w przypadku mniejszej wagi karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Z kolei podatnik prowadzący ewidencje w sposób wadliwy (niezgodny z przepisami) podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Wartości obowiązujących w 2017 r. kar Grzywny za przestępstwa skarbowe Grzywna minimalna 666,60 zł Grzywna maksymalna 19 198 080 zł Grzywny za wykroczenia skarbowe Grzywna minimalna 200 zł Grzywna maksymalna 40 000 zł Maksymalny mandat karny 4 000 zł UWAGAZachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress oraz Disqus. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane wyłącznie w celu opublikowania komentarza na blogu. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. Dane w systemie Disqus zapisują się na podstawie Twojej umowy zawartej z firmą Disqus. O szczegółach przetwarzania danych przez Disqus dowiesz się ze strony.
Wynika tak z art. 109 ust. 3d ustawy o VAT. W konsekwencji, w ewidencji VAT na bieżąco należy ujmować wszystkie faktury potwierdzające sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej, te wystawione dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, jak i te wystawione dla osób prywatnych.
Ustawa o VAT w art. 109 wymienia dwa rodzaje ewidencji. Ewidencja uproszczona jest prowadzona przez podatników korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego (tj. zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT). Ewidencja pełna jest zaś prowadzona przez pozostałych podatników. Obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów VAT nie mają jedynie: ■ rolnicy ryczałtowi (art. 117 pkt 2 ustawy o VAT) oraz ■ podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku VAT; podatnicy ci nie korzystają bowiem ze zwolnienia podmiotowego, w konsekwencji nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji uproszczonej, a jednocześnie nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji pełnej (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 lutego 2017 r.; 3063-ILPP1- Ewidencja uproszczona Ewidencja uproszczona to inaczej ewidencja sprzedaży za dany dzień. Musza ją prowadzić podatnicy korzystający z tzw. zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Przepisy nie określają wzoru ewidencji uproszczonej, lecz jedynie dane, jakie muszą wynikać z tej ewidencji. W konsekwencji podatnicy mają bardzo dużą swobodę w jej prowadzeniu. Dozwolona jest w związku z tym każda forma ewidencji uproszczonej, z której wynika data oraz wartość dziennej sprzedaży oraz w której zapisy są dokonywane nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. W celu ułatwienia ustalenia momentu ewentualnej utraty prawa do zwolnienia podmiotowego wskazane jest, aby wartość sprzedaży była wykazywana w ewidencji nie tylko w ujęciu bieżącym, ale również w ujęciu narastającym. W ramach ewidencji uproszczonej podatnicy powinni wykazywać sprzedaż. Z przepisów nie wynika, aby miała to być wyłącznie sprzedaż, która byłaby opodatkowana, gdyby nie fakt korzystania przez podatnika ze zwolnienia podmiotowego. W konsekwencji w uproszczonej ewidencji należy wykazywać również sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT albo na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od VAT. Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego, u których występują dwa rodzaje sprzedaży (tj. sprzedaż uwzględniana przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego oraz sprzedaż nieuwzględniana przy ustalaniu tego prawa), powinni prowadzić ewidencję uproszczoną z podziałem na te dwa rodzaje sprzedaży. Podkreślić należy, że ewidencja uproszczona nie będzie przesyłana w ramach nowego pliku JPK_VAT. Prowadzący tę ewidencję podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie są również, co do zasady, obowiązani do składania deklaracji VAT (nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca). W konsekwencji podatnicy prowadzący ewidencję uproszczoną najczęściej nie będą mieli obowiązku przesyłania nowego pliku JPK_VAT. Pełna ewidencja VAT W ramach nowego pliku JPK_VAT będzie przesyłana ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, a więc tzw. pełna ewidencja VAT. Obowiązek jej prowadzenia dotyczy wszystkich podatników, z wyjątkiem: 1) podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT (tj. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień – z 2018 r. poz. 701 ze zm.) oraz 2) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT (czyli korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego). Dane wykazywane w ewidencji VAT W stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2020 r. nie istnieją przepisy określające szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji VAT. W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT ogólnie jest jedynie wskazane, że ewidencja VAT powinna zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej. Od 1 października 2020 r. będzie inaczej. Co prawda w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT nadal ogólnie określona będzie wymagana treść ewidencji VAT, jednak będzie obowiązywać również rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i w ewidencji, które będzie określać szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji. Od 1 października 2020 r. ewidencja pełna powinna zawierać w szczególności dane dotyczące: Rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku Kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego Kontrahentów Dowodów sprzedaży i zakupów Czytaj więcej: Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję
Skorzystaj z usług doświadczonych prawników. Art. 145e. Ustawa o podatku od towarów i usług - 1. W okresie od dnia 1 kwietnia 2023 r. do dnia 28 lutego 2025 r. w przypadku dostawy gazu w systemie gazowym, dostawy energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym i świadczenia usług
Odpowiedź: Od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Uzasadnienie: Z art. 193a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) – dalej wynika, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych przy użyciu programów komputerowych, organ podatkowy może żądać przekazania całości lub części tych ksiąg oraz dowodów księgowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej lub na informatycznych nośnikach danych, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 wskazując rodzaj ksiąg podatkowych oraz okres, którego dotyczą. Z kolei art. 193a § 2 stanowi, że struktura logiczna postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych, z uwzględnieniem możliwości wytworzenia jej z programów informatycznych używanych powszechnie przez przedsiębiorców oraz automatycznej analizy danych, jest dostępna w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych. To właśnie dane w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 stanowią Jednolity Plik Kontrolny. Wynikający z art. 193a obowiązek przekazywania danych w formacie JPK istnieje na żądanie organów podatkowych. Inaczej ma się rzecz z obowiązkiem przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT, który wynika z art. 82 § 1b W tym zakresie informacje w tym formacie muszą być przekazywane bez żądania, co miesiąc. Wskazane przepisy weszły w życie z dniem 1 lipca 2016 r. (zob. art. 31 pkt 2 ustawy z 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1649 z późn. zm.) – dalej Od tego dnia obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego (zarówno obowiązek przekazywania danych na żądanie, jak i comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT) mają tylko: 1) podatnicy, płatnicy oraz inkasenci będący dużymi przedsiębiorcami w rozumieniu ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 584 z późn. zm.) – dalej oraz 2) podmioty niebędące przedsiębiorcami w rozumieniu o cechach podobnych do dużych przedsiębiorców. Na pozostałych podmiotach, tj. na podatnikach, płatnikach oraz inkasentach będących mikroprzedsiębiorcami, małymi przedsiębiorcami oraz średnimi przedsiębiorcami, jak również – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r., – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców, obowiązek przekazywania danych w formacie Jednolitego Pliku Kontrolnego na żądanie organów podatkowych istnieć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. (zob. art. 29 Natomiast comiesięczny obowiązek przekazywania danych wynikających z ewidencji VAT ciążyć będzie na: 1) mikroprzedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotach, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla mikroprzedsiębiorców – za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2018 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 846) – dalej z dnia 13 maja 2016 r.), 2) małych i średnich przedsiębiorcach oraz – jak wynika z interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2016 r. ( – niebędących przedsiębiorcami podmiotów, których zatrudnienie oraz obrót lub suma aktywów nie przekraczają limitów przewidzianych dla małych przedsiębiorców lub średnich przedsiębiorców - za miesiące, które przypadają od dnia 1 stycznia 2017 r. (zob. art. 6 ust. 2 pkt 1 z dnia 13 maja 2016 r.) 3) pozostałych podatnikach VAT – za miesiące, które przypadają od 1 lipca 2016 r. (zob. art. 6 ust. 1 z dnia 13 maja 2016 r.). Mając to na uwadze wyjaśnić pragnę, że od 1 stycznia 2017 r. na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie jedynie obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT. Obowiązek przekazywania innych danych w formacie JPK na żądanie organów podatkowych (w tym dotyczących wyciągów bankowych oraz magazynu) na małych i średnich przedsiębiorcach (prowadzących księgi podatkowe przy użyciu programów komputerowych) ciążyć będzie dopiero od 1 lipca 2018 r. Jednocześnie pragnę wyjaśnić, że z punktu widzenia obowiązku przekazywania danych w formacie JPK dodanie z dniem 1 stycznia 2018 r. art. 109 ust. 8a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) – dalej oznacza, że od 1 stycznia 2018 r. czynni podatnicy VAT (tj. podatnicy prowadzący pełną ewidencję VAT) nie będą mieli zgodnej z prawem możliwości wyłączenia przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT poprzez prowadzenie tej ewidencji w formie papierowej. W konsekwencji od 1 stycznia 2018 r. obowiązek przekazywania w formacie JPK danych wynikających o prowadzonej ewidencji VAT ciążyć będzie na wszystkich podatnikach VAT czynnych. Tomasz Krywan, autor współpracuje z publikacją Vademecum Doradcy Podatkowego Odpowiedzi udzielono r.
Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 54b rozporządzenia 282/2011. 3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, jest prowadzona w sposób umożliwiający sprawdzenie prawidłowości rozliczenia podatku lub podatku od wartości dodanej w odniesieniu do każdego towaru będącego przedmiotem dostawy lub
sprzedaży u nie-vatowca Podatnicy korzystający z podmiotowego zwolnienia z podatku VAT mają obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży dla celów VAT, aby móc właściwie określić moment przekroczenia progu obrotów i utraty prawa do zwolnienia. Przedsiębiorcy, u których wartość sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług nie przekroczyła łącznie w 2012 r. kwoty 150 tys. zł mogą korzystać ze zwolnienia z VAT. Jest to tzw. zwolnienie podmiotowe, które uregulowane zostało w art. 113 ustawy o VAT. Sprzedaż ponad wskazany limit jest już opodatkowana podatkiem VAT. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie przekroczenia danego limitu. Ewidencja sprzedaży Aby właściwie określić moment przekroczenia progu obrotów, podatnik zwolniony musi prowadzić odpowiednią ewidencję dla celów VAT. Ewidencja ta jest znacznie uproszczona w porównaniu do ewidencji, którą prowadzą czynni podatnicy VAT. Zapisy muszą być w niej ujmowane na dany dzień, przy czym nie może zostać sporządzona później, niż przed dniem dokonania sprzedaży w dniu następnym. Artykuł 109 ust. 1 ustawy o VAT narzuca obowiązek prowadzenie ewidencji, nie mówi jednak konkretnie jaką formę ma ona mieć. Podstawa prawna – Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy o VAT: Podatnicy zwolnieni od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. Ustęp drugi w/w mówi o tym, że: W przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji, o której mowa w ust. 1, albo prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi, w drodze oszacowania, wartość sprzedaży opodatkowanej i ustali od niej kwotę podatku należnego. Formy ewidencjonowania sprzedaży u nie-vatowca W związku z tym, że ustawodawca nie określa formy ewidencji, można przyjąć, iż w przypadku gdy podatnik prowadzi inną ewidencję (rejestr wymagany przez inne przepisy prawa, który zawiera wszystkie elementy, o których mowa w art. 109 ust. 1 ustawy o VAT), ewidencja ta (rejestr) może być uznana za ewidencję sprzedaży, o której mowa w ww. przepisie. Organy podatkowe potwierdzają możliwość uznania za ewidencję sprzedaży na potrzeby VAT innej ewidencji. Zatem: ewidencjonując każdą transakcję za pomocą kasy fiskalnej, nie ma potrzeby by dodatkowo prowadzić ewidencję uproszczoną VAT (Postanowienie naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty z 10 lutego 2006 r., nr III-2/443-85/69695/05/PJ); prowadząc podatkową książkę przychodów i rozchodów, gdy kontroluje się wielkości obrotów, pod kątem korzystania ze zwolnienia z VAT ze względu na wielkość obrotów nie trzeba prowadzić dodatkowej ewidencji; prowadząc ewidencję przychodów dla zryczałtowanego podatku dochodowego – jw. Zakres wymaganych informacji W celu prawidłowego wykazania sprzedaży ewidencja powinna zawierać: liczbę porządkową; datę obrotu; dowód sprzedaży, tj. dokument potwierdzający obrót (paragon, rachunek); rodzaj czynności opodatkowanej; wartość sprzedaży; wartość sprzedaży narastająco. Ewidencja VAT u podatników wykonujących czynności zwolnione z VAT – tzw. zwolnienie przedmiotowe. Ta grupa podatników została zwolniona przez ustawodawcę z obowiązku prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 3 ustawy o VAT. Brak takiego obowiązku wynika z faktu, że podatnicy ci wykonują wyłącznie czynności zwolnione z VAT, nie mają zatem obowiązków rejestracyjnych ani też nie muszą składać deklaracji VAT. Joanna Łuksza Zachęcamy do komentowania naszych artykułów. Wyraź swoje zdanie i włącz się w dyskusje z innymi czytelnikami. Na indywidualne pytania (z zakresu podatków i księgowości) użytkowników odpowiadamy przez e-mail, czat lub telefon – skontaktuj się z nami. Administratorem Twoich danych osobowych jest IFIRMA z siedzibą we Wrocławiu. Dodając komentarz na blogu, przekazujesz nam swoje dane: imię i nazwisko, adres e-mail oraz treść komentarza. W systemie odnotowywany jest także adres IP, z wykorzystaniem którego dodałeś komentarz. Dane zostają zapisane w bazie systemu WordPress. Twoje dane są przetwarzane na podstawie Twojej zgody, wynikającej z dodania komentarza. Dane są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu, jak również w celu obrony lub dochodzenia roszczeń. Dane w bazie systemu WordPress są w niej przechowywane przez okres funkcjonowania bloga. O szczegółach przetwarzania danych przez IFIRMA dowiesz się ze strony polityki prywatności serwisu Może te tematy też Cię zaciekawią
. mo2jglb4jo.pages.dev/791mo2jglb4jo.pages.dev/914mo2jglb4jo.pages.dev/619mo2jglb4jo.pages.dev/510mo2jglb4jo.pages.dev/139mo2jglb4jo.pages.dev/965mo2jglb4jo.pages.dev/675mo2jglb4jo.pages.dev/664mo2jglb4jo.pages.dev/530mo2jglb4jo.pages.dev/174mo2jglb4jo.pages.dev/484mo2jglb4jo.pages.dev/610mo2jglb4jo.pages.dev/507mo2jglb4jo.pages.dev/868mo2jglb4jo.pages.dev/873
art 109 ust 1 ustawy o vat
